البته لازم به ذکر است، طبق اصول اکوتوریسم، مسافر موظف است به فرهنگ جامعه میزبان احترام گذاشته و این رفتار از نظر اصول علمی قابل قبول نیست. اگر بخواهیم دقیقتر به این مسئله نگاه کنیم، ابیانه معروف به مراسم با شکوه نخل گردانی می باشد، مراسمی که هر ساله در روزهای تاسوعا و عاشورا ورود مسافرین به روستا ممنوع شده و مردم ابیانه از گوشه و کنار ایران به روستای خود برگشته برای اجرای نخل گردانی. مراسمی بر پایه مذهب و سنت، مراسمی که نشان می دهد مردم این روستا هنوز حتی خارج از روستا و در شهرهای مختلف پایبند دین و آئین مذهبی خود هستند. حالا اینکه در ماه رمضان خانمی که در هنر ایشان صحبتی نمی شود، به تک خوانی در ملأ عام بپردازد آن هم در روستایی با پیشینه مذهبی، باید به اصول اکوتوریسمی که اشاره شد مراجعه کرد و نتیجه همان می شود که با برخورد مقامات عالی روستا و شهرستان روبرو خواهند شد و محدودیت هایی برای بازدید این روستای مشهور اعمال خواهد شد. اصولاً تقابل سنت و مدرنیته در دنیای امروز که مردم گاهی به مکانهای غیر توریستی هم اقدام به سفر می کنند، باعث می شود عده ای موافق و عده مخالف این رفتارها باشند، ولی اگر از نظر علمی و طبق تعاریف بین المللی اکوتوریسم بخواهیم بررسی کنیم، بازدید کننده وظیفه دارد در وحله اول به فرهنگ جامعه میزبان احترام گذاشته و آن را همانطور که هست قبول کند، و بدون اصرار بر تغییر رفتار جامعه میزبان با برداشتهایی که می تواند در زندگی خود به کار ببرد یا نبرد مکان را ترک کرده و خاطرات خود را با عکس و دست نوشته ها ثبت نماید. صحبتم را در مورد اصلاح رفتارهای اشتباه در قبال محیط زیست و طبیعت تکمیل می کنم که باید به روشی مناسب توضیحات داده شود. اما در مورد رفتارهایی که هنجار یا ناهنجار شناخته می شوند، به آنچه گفته شد بسنده می کنم.